เชียงใหม่ / อาลัย“แสงดาว ศรัทธามั่น” กวีนักต่อสู้ชาวล้านนา หลังประสบอุบัติเหตุล้มศีรษะฟาดพื้นเมื่อวันที่ 18 มิ.ย. ล่าสุดเสียชีวิตอย่างสงบ ที่ รพ.มหาราชนครเชียงใหม่ ญาตินำร่างบำเพ็ญกุศลที่วัดดาวดึงษ์ เตรียมฌาปนกิจ บ่ายวันที่ 28 มิ.ย.นี้
เมื่อเวลา 11.15 น. วันที่ 22 มิ.ย.61 แวดวงวรรณกรรม ได้สูญเสียนายศักดิ์ ไชยดวงสิงห์ หรือเจ้าของนามปากกา “แสงดาว ศรัทธามั่น” กวีล้านนาผู้มีชื่อเสียง และร่วมทำกิจกรรมทางสังคมอย่างต่อเนื่อง ซึ่งได้เสียขีวิตอย่างสงบ ด้วยวัย 73 ปี หลังจากประสบอุบัติเหตุล้มศีรษะฟาดพื้น คืนวันที่ 18 มิ.ย.ที่ผ่านมา และถูกนำตัวเข้ารักษาในห้องผู้ป่วยวิกฤติ ห้องศัลยประสาท ชั้น 7 อาคารเฉลิมพระบารมี ของโรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่
ตลอดเวลาที่เข้ารักษาตัว มีเพื่อนพ้อง และมวลมิตร ทั้งในแวดวงวรรณกรรม นักเขียน เอ็นจีโอ ตลอดจนบุคคลทั่วไป และนักศึกษา ที่เคารพนับถือเดินทางเข้าเยี่ยมไม่ขาดสาย เพื่อให้กำลังใจผู้ป่วยที่อยู่ในภาวะไม่รู้สึกตัว ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจตลอด แม้ว่าทางโรงพยาบาลจะจำกัดเวลาเยี่ยม เฉพาะช่วง 12.00-13.00 น. และ 15.00-19.00 น และให้เข้าเยี่ยมได้เพียงครั้งละ 2 คน ซึ่งส่วนใหญ่จะเข้ามาจับมือ พูดคุยด้วยเบาๆ ในเชิงให้กำลังใจ และขอให้นายศักดิ์ หรือที่เรียกกันติดปากว่า “อ้ายแสงดาว” ฟื้นโดยเร็ว
นอกจากนี้ ในโลกโซเซียล ยังเต็มไปด้วยปรากฏการณ์บอกรักอ้ายแสงดาว หรือ We love you จาก เพื่อนพ้องน้องพี่ เพราะด้วยอุปนิสัยม่วนงันสันเล้า เป็นกันเอง เข้าได้กับคนทุกเพศ ทุกวัย และมีความจริงใจให้กับทุกคน ทำให้เป็นที่รักและนับถือในกลุ่มคนรู้จักอย่างกว้างขวาง
ภายหลังการเสียชีวิต ญาติ และลูกหลาน ได้นำร่างของอ้ายแสงดาว ไปตั้งบำเพ็ญกุศลที่ศาลาอนุสรณ์วิเชียรปัญญาศรัทธาสามัคคี วัดดาวดึงษ์ ถนนราชเชียงแสน ซอย 2 ต.หายยา อ.เมือง จ.เชียงใหม่ โดยจะมีการสวดอภิธรรมทุกคืนตั้งแต่วันที่ 22-27 มิ.ย. เวลา 20.00 น. และมีกำหนดฌาปนกิจศพ ที่สุสานหายยา ในช่วงบ่ายของวันที่ 28 มิ.ย.61
สำหรับประวัติของนายศักดิ์ ไชยดวงสิงห์ จบการศึกษาปริญญาตรี วิชาเอกภาษาอังกฤษ จากคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ จากนั้นรับราชการเป็นครูโรงเรียนบ้านสันผักหวาน อ.หางดง จ.เชียงใหม่ เป็นเวลา 28 ปี ก่อนลาออกเมื่อ พ.ศ.2538 เพราะต้องการออกเดินทางท่องเที่ยว เขียน-อ่านหนังสือ และเข้าร่วมกิจกรรมการเคลื่อนไหวต่างๆ โดยมีงานเขียนบทความครั้งแรก ชื่อ “ต้นหางนกยูงที่คูเมืองกำลังร้องไห้” ในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นคนเมือง ตั้งแต่ช่วงเรียนมัธยมต้น ราวปี 2506 และจริงจังกับงานเขียนมากขึ้น ในช่วงปี 2517-ปัจจุบัน ทำให้มีผลงานมากมาย ตีพิมพ์ในหน้าหนังสือพิมพ์ หรือนิตยสารต่างๆ รวมทั้งผลงานบางส่วนก็ถูกรวมเล่ม อาทิ ความรักที่งดงาม ขบถโรมานซ์ และรักพองาม เป็นต้น.
